Breadcrumb
11 maart | sectie Klassieke Talen
De oude Grieken vierden hun Grote Dionysia, waarbij dagelijks tragedies werden opgevoerd, wel zes dagen lang; op het Stedelijk deden wij dat in één ochtend.
Donderdag 7 maart voerden de clusters Latijn en Grieks van klas 4 voor hun jaargenoten, docenten en een deskundige jury, hun zelfgeschreven tragedies op. De groepen moesten in hun stuk laten zien dat ze goed begrepen hadden wat een tragedie tot een tragedie maakt: Aristoteles heeft in zijn Poetica bijvoorbeeld beschreven dat er een hamartia in hoort te zitten, een cruciale fout, uit onwetendheid gemaakt, gevolgd door een anagnorisis, het inzicht van de hoofdrolspeler in die fout. De toeschouwers dienen medelijden en angst te voelen met de spelers, opdat zij na afloop ‘mentaal gereinigd’ naar huis konden. Bij een tragedie horen verder koorliederen en een stijlvolle aankleding.
We hebben fraaie tragedies kunnen bekijken, maar mentaal het meest gereinigd raakten de jury’s door die van het cluster van mevr. Bos (Athena) en door die van het cluster van mevr. Schumm (Socrates).